Na każdym etapie eliminacji, aż do finału, pary zaprezentują 5 tańców standardowych, takich jak: walc angielski, tango, walc wiedeński, fokstrot i quickstep. Wydarzeniu będą towarzyszyć dodatkowe turnieje, tak, aby widzowie mogli jak najdłużej nacieszyć oczy gorącymi rytmami latynoamerykańskimi.
Głównym organizatorem zawodów jest Federacja Tańca Sportowego reprezentująca polski taniec w rywalizacji sportowej World Dance Sport Federation, uczestnicząca również w ruchu olimpijskim pod egidą Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Partnerem Wydarzenia jest organizator The World Games 2017. To Igrzyska Sportów Nieolimpijskich, których Wrocław będzie gospodarzem w lipcu 2017 roku, a sporty taneczne zostaną rozegrane w gronie 31 różnorodnych, widowiskowych dyscyplin. Dla zawodników i organizatorów będzie to okazja do zaznajomienia się z obiektem na rok przed Igrzyskami.
Gospodarzem mistrzostw będzie Wrocław – stolica Dolnego Śląska, Europejska Stolica Kultury w roku 2016 i gospodarz Igrzysk Sportów Nieolimpijskich The World Games 2017. W opinii turystów odwiedzających nasz kraj, to jedno z najciekawszych miast Polski.
TANIEC NA IGRZYSKACH SPORTÓW NIEOLIMPIJSKICH WE WROCŁAWIU
To jedna z bardzo dynamicznie rozwijających się dyscyplin ostatnich lat, która zaprezentuje się w Polsce w 2016 roku poprzez zawody sportowe najwyższego europejskiego i światowego poziomu. Międzynarodowa organizacja World Dance Sport Federation skupiająca w swoich szeregach ponad 100 organizacji narodowych świata tanecznego, przyznała Federacji Tańca Sportowego organizację Mistrzostw Europy w Tańcach Standardowych.
W przyszłym roku, w trakcie Igrzysk Sportów Nieolimpijskich oprócz tańców standardowych zobaczymy także tańce latynoamerykańskie
i najlepszych specjalistów od akrobatycznego rock’n’rolla i salsy.
Mamy nadzieję na dobre wyniki naszych reprezentantów, liczymy również na to, że odwiedzający w maju Wrocław w związku
z Mistrzostwami Europy w Tańcach Standardowych powrócą do nas na The World Games Wrocław 2017, zachwyceni pięknem rozwijającego się od lat Wrocławia, jednego z najpiękniejszych miast nie tylko Polski, ale i całej Europy.
Przewodnik po tańcach
Walc angielski
Podczas turniejów wykonywany jest jako pierwszy z tańców standardowych. Jego historia sięga początków XX w., kiedy to angielscy nauczyciele opracowali nową technikę tańca, opartą na naturalnych ruchach ciała.
Płynne ruchy tancerzy przywodzą na myśl ruchy łodzi, wznoszącej się i opadającej na falach. Sędziowie zwracają jednak uwagę nie tylko na urok i atmosferę kreowaną przez poruszające się wokół parkietu pary. Ważne jest prawidłowe wykonanie różnych wariantów opadania i unoszenia, a także sposób trzymania partnerów, niezmienny w trakcie całego tańca.
Walc angielski to taniec pełen pasji i romantyzmu, w którym partnerzy przez cały czas stykają się ze sobą. Jego prawidłowe wykonanie wymaga nie tylko poczucia estetyki, ale też znakomitej kondycji od obojga partnerów.
Tango
Najbardziej namiętny z tańców standardowych, wywodzący się z Argentyny, powstał z połączenia tradycyjnych tańców hiszpańskich i południowoamerykańskich. Jego silne zabarwienie erotyczne wzbudzało sprzeciw w Europie i to na najwyższych szczeblach – zabraniał go tańczyć cesarz niemiecki, potępił nawet sam papież.
Jednak nic nie było w stanie zahamować jego rosnącej popularności. Tango tańczono w Stanach Zjednoczonych, a rozkochani w jego rytmach Francuzi stworzyli nawet własną odmianę – tango paryskie.
Taniec ten jest pełen niepokoju, gwałtownych i nieoczekiwanych zwrotów. Tango otacza atmosfera tajemniczości i dramatyzmu, która od ponad stulecia urzeka miłośników tańca na całym świecie.
Walc wiedeński
Szybszy od walca angielskiego, zadebiutował na salonach w 1815 roku podczas Kongresu Wiedeńskiego. Początkowo wywołał falę oburzenia, ze względu na bliskość partnerów. Najdłużej wzbraniano się przed nim w Anglii i Szwajcarii, jednak w pozostałych krajach europejskich już w połowie XIX wieku był nieodłączną częścią wszystkich balów.
Rozwój muzyczny walc wiedeński zawdzięcza tak wybitnym kompozytorom, jak Johann Strauss czy Piotr Czajkowski. Jest to jeden z najbardziej eleganckich tańców turniejowych. Od tancerzy wymaga się przede wszystkim zachowania kluczowej dla tego tańca płynności.
Fokstrot
Uważany za najtrudniejszy z tańców towarzyskich. Jego nazwa nawiązuje zarówno do lisich kroków, wykonywanych przez tancerzy, jak i do nazwiska jego twórcy – aktora Harry’ego Foxa.
Partnerzy stoją naprzeciwko siebie, jednakże są nieco przesunięci – tak, że głowa każdego z nich znajduje się naprzeciwko prawego ramienia partnera. Dzięki temu tancerze nie zderzają się nogami, co umożliwia im wykonywanie skomplikowanych figur i obrotów. Fokstrot tańczony jest w zmiennym rytmie, a kroki szybkie przeplatają się z wolnymi.
Quickstep
Najszybszy z tańców standardowych, powstał w latach 20-tych XX wieku, na bazie Bostona i One-Stepa. Był przyjemną odmianą dla tancerzy znużonych tańcami opartymi na tradycyjnych krokach baletowych.
Charakterystyczne dla quickstepu są podskoki, dzięki którym pary sprawiają wrażenie, jak gdyby unosiły się ponad powierzchnią parkietu. Oprócz podskoków wykonuje się także kicki, czyli wykopy nogami w powietrze. Ze wszystkich tańców standardowych właśnie quickstep jest najbardziej pogodny i radosny.
