Jubileusz pierwszego lekarza powiatowego

Odznaczenie to ma być skromnym dowodem uznania niezaprzeczalnych zasług w organizacji służby zdrowia na terenie naszego powiatu oraz oddaniem szacunku dla godnej naśladowania drogi życiowej oraz postawy patriotycznej i obywatelskiej.

Dr Jan Gliński pochodzi z rodziny lekarskiej z Opatowa, urodził się 19 grudnia 1915 roku w Wiedniu. Przed wojną ukończył studia lekarskie w Warszawie. Jako strzelec-ochotnik brał udział w kampanii wrześniowej, w Grupie Operacyjnej Polesie gen. Kleeberga. Po kapitulacji tego ostatniego zwartego oddziału Wojska Polskiego dostał się do kilkumiesięcznej niewoli. W okresie okupacji zdał końcowe egzaminy lekarskie w nauczaniu tajnym i praktykował jako lekarz. Wstąpił do Armii Krajowej i w czasie Powstania Warszawskiego prowadził punkt medyczny, a potem szpital powstańczy. Za zasługi w czasie Powstania Warszawskiego mianowany do stopnia kapitana i odznaczony Krzyżem AK, Warszawskim Krzyżem Powstańczym i Krzyżem Partyzanckim.

Po wojnie osiedlił się wraz z rodziną w Zgorzelcu, gdzie w czerwcu 1945 roku został mianowany pierwszym Lekarzem Powiatowym. Pełną poświęcenia pracę organizatorską łączył z całodobowym wykonywaniem funkcji lekarza. Podjął się pionierskiego dzieła stworzenia systemu opieki zdrowotnej w trudnym powojennym okresie kształtowania zrębów państwowości na obszarze całego powiatu zgorzeleckiego. Zorganizował od podstaw Wydział Zdrowia, który prowadził przez dwa lata. Jego osobistą niezaprzeczalną zasługą było uruchomienie w dniu 18 listopada 1945 Szpitala Powiatowego w Zgorzelcu, którego został pierwszym dyrektorem, ordynatorem wszystkich oddziałów oraz lekarzem. Przez okres 2 lat samodzielnie wykonywał w nim operacje, udzielał porad lekarskich i przyjmował porody. Wiele czasu poświęcał na zdobywanie niezbędnego wyposażenia medycznego i sprzętu lekarskiego. Równolegle zorganizował również pierwsze Ośrodki Zdrowia w Bogatyni, Węglińcu, Pieńsku i Ruszowie. Systematycznie dbał o rozszerzanie świadczonych usług medycznych- zorganizował sieć położnych wiejskich oraz pozyskał do pracy na terenie Zgorzelca kilku następnych lekarzy różnych specjalności. W 1946 roku utworzył Poradnię Przeciwgruźliczą najpierw w Zgorzelcu, a następnie podobną w Bogatyni, w ramach których skutecznie walczył z najgroźniejszym w tym czasie zagrożeniem dla zdrowia mieszkańców powiatu. W latach 1947 -54 pełnił funkcję jedynego lekarza specjalisty radiologa dla naszego powiatu oraz komisji poborowych w sąsiednich powiatach. Od 1954 roku przez kilkadziesiąt lat aż do przejścia na emeryturę prowadził Sanatorium Przeciwgruźlicze w Radce. W tym czasie aktywnie uczestniczył w działaniach Społecznego Komitetu Walki z Gruźlicą, Sekcji Historycznej Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego oraz związków zawodowych.

Pan dr Jan Gliński cały czas łączył pracę zawodową w obszarze medycyny, w której odnosił znaczące sukcesy z działaniami społecznymi skierowanym na rzecz środowiska pracowników służby zdrowia oraz realizację swojej pasji, jaką jest dokumentowanie ofiar wojny. Opracował i wydał – częściowo własnym kosztem - 5 tomów „Słownika biograficznego lekarzy i farmaceutów – ofiar II wojny światowej.” Równolegle ufundował i przez 21 lat był dyrektorem Fundacji im. Tadeusza Łopuszańskiego, dziedziczącej idee i tradycje Szkoły Rydzyńskiej.

Pan dr Jan Gliński nigdy nie należał do żadnej partii, niezmiennie prezentował postawę propaństwową, a swoim rzetelnym i bezinteresownym działaniem na wielu płaszczyznach zawsze wybijał się wśród ogółu i zdobywał zaufanie otaczających go osób. Jest przykładem nie tylko heroicznego stawania z bronią w razie potrzeby Ojczyzny, ale też pozytywistycznego i bezinteresownego działania dla jej dobra przez całe swoje życie.